Kino we Włocławku – krótka historia

Kino w naszym mieście współcześnie wciąż jest żywe, chociaż żyjemy w czasach, w których film przeniósł się do naszych domów za sprawą telewizji czy platform VOD. Świadczy o tym ciągła popularność działającego we Włocławku kina „Multikino”, a także wydarzenia takie jak letnie kino plenerowe, czy samochodowe. Włocławskie kino, co ciekawe, rozkwitało już w czasach sprzed ery internetu i telewizji ponad 100 lat temu! W tym artykule zaprezentuję garść ciekawostek na temat dawnych włocławskich kin.


Początki kina we Włocławku

Pierwsze kina na świecie powstawały już pod koniec XIX wieku, w tym także na ziemiach polskich. Już w 1910 w Europie i w Ameryce funkcjonowało tysiące sal kinowych. Było to skutkiem m.in. wynalezienia przez braci Lumière w 1895 roku kinematografu – urządzenia do projekcji ruchomych obrazów. Pierwszy taki kinematograf do Włocławka sprowadzono prawdopodobnie już na początku XX wieku w czasach I wojny światowej. W latach dwudziestych w mieście działały dwa kina. Pierwszym jest kino „Nowości”, przemianowane później na „Corso”, mieszczące się przy ul. Cyganka 16, a drugim kinoteatrem jest „Sfinks” usytuowany przy ul. 3 Maja 27. W latach trzydziestych swój początek miał kinoteatr „Słońce” znajdujący się w miejscu dzisiejszego Teatru Impresaryjnego. Budynek powstał w 1912 roku, wcześniej funkcjonował jako sala zebrań założonego w 1900 roku przez Jana Śliwińskiego Towarzystwa Dobroczynności. O filmowych i teatralnych premierach w kinoteatrze „Słońce” informował m.in. „Dziennik Kujawski” opisując to miejsce jako „najwytworniejszy kino-teatr włocławski”. Nie można zapomnieć także o kinoteatrze „Apollo” mieszczącym się przy ul. Cyganka 27.

  • Plakat kino-teatru "Corso", wcześniej kino "Nowości"
  • Kinoteatr "Słońce", obecnie Teatr Impresaryjny
  • Kinoteatr "Słońce", wnętrze

II wojna światowa

Okres niemieckiej okupacji był bardzo dotkliwy dla naszego miasta. Represje niemieckich okupantów zmusiły do zamknięcia większości działalności na Śródmieściu, a część lokali została pozajmowana przez Niemców. Taki los spotkał również włocławskie miejsca kultury, w tym kina. Wcześniej wspominany kinoteatr „Słońce” jeszcze przez wrzesień 1939 funkcjonował normalnie. Po całkowitym zajęciu miasta przez Niemców kino to stało się kinem niemieckim.


Okres PRLu

Na samym początku PRLu mimo reaktywacji swoją działalność kończy kino „Słońce”. W 1945 roku istniały już dwa największe kina okresu PRLu we Włocławku. Pierwszym kinem jest „Bałtyk” powstałe w miejscu dawnego kina „Nowości”, a drugim było kino „Polonia” mieszczące się przy ul. Przechodniej 3/4 (na tamten czas). Kino „Bałtyk” posiadało wówczas 691 miejsc, a kino „Polonia” 702. Oba kina funkcjonowały 7 dni w tygodniu i cieszyły się sporą popularnością. Odbywały się tam premiery przeważnie filmów z państw bloku wschodniego, ale w późniejszym czasie nie zabrakło i kina zza „żelaznej kurtyny”.

Poza zwykłymi kinami funkcjonowały mniejsze kina zakładowe, takie jak kino „Ceramik” mieszczące się w pobliżu fabryki fajansu, dzisiejszej „Wzorcowni”. Odbywały się w nim pokazy światowych hitów oraz działał Dyskusyjny Klub Filmowy. Fabryka Urządzeń Technicznych „Wisła” miała również swoje kino „Wisła”.

Kino "Polonia"
Kino „Polonia”

Włocławskie kina współcześnie

Kina „Bałtyk”, „Wisła” oraz „Polonia” po roku 1989 i upadku PRLu nadal funkcjonowały jeszcze przez najbliższe kilkanaście lat, by później upaść na początku lat dwutysięcznych. Doprowadziło do tego m.in. planowane powstanie dużego kina sieci „Cinema City”. Ostatecznie zamiast „Cinema City” powstało kino innej sieci kin, czyli „Multikino”, co nie zadziałało na korzyść „Polonii” i „Bałtyku” tak czy siak. Kina zakładowe poupadały szybciej wraz z zakładami. Mniejsze lokalne kina zatem zostały wyparte całkowicie przez dużą sieć kin. Obecnie jedynym stałym kinem we Włocławku jest „Multikino”, a po dawnych legendarnych miejscach kultury pozostało wspomnienie.


Źródła:

ZAPISZ SIĘ NA NEWSLETTER
Otrzymuj wiadomości e-mail, gdy pojawiać się będą nowe artykuły!
icon

Udostępnij